Podstawową formą kultu i spotkania wiernych jest nabożeństwo (nie msza). Wzorem pierwszych chrześcijan główne nabożeństwa odbywają się w niedzielę. To podczas nich gromadzimy się wokół Bożego Słowa. Ks. dr Marcin Luter podczas poświęcenia pierwszego luterańskiego kościoła w Torgawie pod Wittenbergą w roku 1544 powiedział aby w tym kościele nic innego się nie działo, jak tylko aby „Pan sam z nami mówił przez Słowo Swoje święte, a my abyśmy z Nim mówili przez modlitwę i śpiew pochwalny.” Nabożeństwo jest więc dialogiem Boga z ludźmi i ludzi ze swoim Bogiem. Luterańskie nabożeństwo podobnie jak i nabożeństwo starożytnego Kościoła Chrześcijańskiego składa się z dwóch wierzchołków: zwiastowania Słowa Bożego i sprawowania Sakramentu Ołtarza. Obydwa wierzchołki są ze sobą ściśle połączone i nie powinny być od siebie rozłączane. Chrystusa w nabożeństwie możemy nie tylko słuchać, ale także skosztować i zobaczyć, jak jest dobry. W Słowie i Sakramencie Jezus jest bowiem prawdziwie obecny.
Nabożeństwo składa się z liturgii Słowa i liturgii Sakramentu Ołtarza. Ono jest wspólnotą całego zgromadzonego zboru. Ta wspólnota wyraża się właśnie w liturgii. Słowo „liturgia” pochodzi od greckiego Nowotestamentowego słowa „leiturgija” co znaczy „służba ludu”. Liturgia jest więc czynem, dziełem ludu Bożego. Liturgia to nie tyle służba ludu dla Boga, co raczej służba Boga dla Swego ludu. Marcin Luter w swej reformie liturgicznej usunął z starochrześcijańskiego i średniowiecznego nabożeństwa, a więc z mszy, jak nazywał również nabożeństwo główne z Sakramentem Ołtarza, wszystko „co zalatuje ofiarą”, którą człowiek składa Bogu, gdyż Słowo Boże uważa i Reformacja tak samo uważała, że nie człowiek jest w stanie złożyć Bogu bezkrwawą ofiarę, ale Bóg składa człowiekowi krwawą ofiarę w ofierze Jezusa Chrystusa na Golgocie za nasze grzechy.
Każdy bez wyjątku może wziąć udział w ewangelickim nabożeństwie. Po wejściu do kościoła czy kaplicy możemy wziąć Śpiewnik Ewangelicki, który wyłożony jest przy wejściu. Będzie on nam potrzebny do czynnego uczestniczenia w liturgii. W środku znajdziemy posegregowane tematycznie pieśni (części niebieska, żółta i zielona). W części fioletowej są introity, a więc fragmenty psalmów śpiewane w czasie nabożeństwa. Numery pieśni i introitów na daną niedzielę wywieszone są zawsze na tablicy w kościele. W części fioletowej znajdziecie także Państwo porządek nabożeństwa, natomiast na końcu wydrukowane są trzy starokościelne wyznania wiary.
W poniższym filmie prezentujemy przykładowe nabożeństwo z kościoła ewangelickiego w Ustroniu, odprawione w Święto Reformacji 2012